سلام بر رفقاي عزيز

اولا بنده شخصا با رويكرد عافيت‏طلبي به بهانه وجود حاكم اسلامي مخالفم، اينها توجيهات نفس است و متاسفانه قرائت رايج هم آن را دامن مي‏زند. اينكه ما منفعل باقي باشيم تا زماني كه ولي فقيه تصميم بگيرد، مبنا ندارد،‏ دين دولتي‏شده يعني همين. ارتباط امام و امت در تشيع اصيل دو طرفه است و هر دو طرف فعال‏اند و برهمديگر اثرگذار. احاديثي از صادقين هست خطاب به شيعيان كه امروز روز راحت شماست اما اگر حكومت به دست ما افتد، آنگاه تلاش و فشار بر شما شب و روز نمي‏شناسد.

ثانيا اخبار تاييد نشده‏اي در اين زمينه دارم كه رهبري مدتي پيش رئيس جمهور را مامور مذاكره با دولت يمن كرد و اكنون از كم‏توجهي دولت نيز ناراضي‏اند.