سلام رفقا، از خداوند براي آقاي عامري شرح صدر و ادب ميخواهم تا شايد روزي برازنده حجت بودن براي اسلام و مسلمين گردند اما برگردم به بحث خودمان:
اگر منظور از شفاف كردن موضع خودم است (البته نخبه و مخاطب اول پيام رهبري نيستم) شما هم راي مرا ميدانيد و هم نظرم را درباره حوادث پس از انتخابات. يك خاطره:
من در اصفهان راي دادم. شب جمعه از دوستانم كه مسئول رده بالايي در ستاد آقا محسن بود تماس گرفت به او گفتم من به احمدينژاد راي نميدهم اما شما بدانيد او راي ميآورد. پرسيد يعني به مرحله دوم هم نميرسد؟ گفتم نه گمان من اين است كه پس از مناظره فضاحتبار راي مغلوبه شد.
همين خاطره براي نشان دادن نظرم درباره ادعاي تقلب كافي است. اما بيتدبيريها، جانبداريها و بيعدالتيها موجب ميشد كه تا واكنشهاي احساسي شكستخوردگان (كه بازتاب بيانصافي سيستم و تحقيرهاي مناظره و كينههاي گذشته بود) طبيعي جلوه كند البته همان زمان گفتم كه پس از نماز جمعه 29 خرداد بايد همه چيز كنار گذاشته ميشد زيرا در هر صورت ولي فقيه فصل الخطاب است. اما متاسفانه تا رفتار عادلانه نباشد، صلح به دست نميآيد. اين آموزه كتاب خداست كه «فاصلحوا بينهما بالعدل» با عدل است كه سازش پديد ميآيد و صلح ميوه منش عادلانه است و بايد انصاف داشت كه نظام به عدالت برخورد نكرد. از شوراي نگهبان و صداوسيما و سپاه گرفته تا ... . توطئه و فرصتطلبي خارجي و همسويي منافقين و داخليهاي زخمخورده و غيره هم كه براي همه روشن است.