سلام به جملگي
خسروي عزيز: حسن كه تلقي نمي شود. معمولا توش و توان دولت را يا به قدرت تعبير مي كنند يا به اقتدار. و دولت هاي كارآمد از دومي بهره مي برند، نه اولي. و دومي يعني قدرتي كه نيازي به زور ندارد. آنچه جناب عامري را آزرده و مرا هم آزرد، اين است كه چرا بايد كساني كار را به جايي برسانند كه حاكم مشروع مجبور به استفاده از چنين ابزاري شود؟
خوب واقعا خوش آيند نبود. هر چند كه چاره اي هم نبود.
در عين حال بايد كاري كرد.
