بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به عنوان وظیفه تخصصیام نکاتی را درباره رفتار رئیس جمهور در قبال لایحه هدفمندکردن یارانهها ارائه میکنم:
مجلس برای بررسی دقیق و سریع لایحه کمیسیون ویژهای تشکیل داد و در جلسات بسیاری از تمام وزرای اقتصادی و کارگروه طرح تحول دولت دعوت و استفاده کرد.
پیش از تصویب لایحه در کمیسیون، نمایندگان جلسهای خصوصی با رئیس جمهور داشتند و به درخواست ایشان تعیین قیمتهای سال اول قانون را از مصوبه خود حذف و به دولت واگذار کردند.
نتیجه تصویب کمیسیون ویژه تنها در سه نکته با لایحه دولت تفاوت داشت: اول افزایش دوره (یعنی به جای افزایش سه ساله این کار با تدریج بیشتر و شوک کمتر در پنج سال اجرا شود)، دوم تعیین نیمی از جمعیت به عنوان جامعه هدف، سوم لزوم کسب مجوز دولت از مجلس برای خرج درآمدهای حاصل از لایحه (حذف صندوق دولتی). البته سهم بخشهای تولیدی و خانوار هم با لایحه دولت کمی تغییر داشت.
در فرایند صحن علنی، خواسته دوم دولت برای بازبودن دستش در گروههای هدف نیز تامین شد تا دولت به هر دهکی که صلاح میدهد پول بدهد. اما دو تفاوت دیگر یعنی طول دوره و کسب مجوز از مجلس باقی ماند که ناگاه رئیس جمهور وارد صحن شد و اعلام کرد اگر مجلس بخواهد صندوق دولتی را حذف کند، کل لایحه را پس خواهد گرفت. و در مقابل تنها خواست که نمایندگان به دولت اعتماد کنند.
جدا از غیرقانونی بودن این خواسته (دولت تا قبل از رسیدن لایحه به صحن علنی فرصت استرداد دارد)، تفویض اختیار درآمدها خلاف اصول قانون اساسی است که میگوید هر درآمدی باید در قالب بودجه سنواتی بیاید. از سوی دیگر حجم این درآمدها نیز بالاست به نحوی که در سال اول اجرای قانون تقریبا معادل تمام بودجه عمرانی کشور است. آسیب دیگر درخواست دولت از دست رفتن امکان نظارت سازمان بازرسی، دیوان محاسبات و مجلس است زیرا دولت به هر دهک هر قدر خواست میدهد و کسی نمیتواند بپرسد چرا؟
حال قضاوت با شما، اگر در مقابل خواستهای غیر قانونی و خلاف مصلحت، اگر مجلس کوتاه نیاید باید تهدید به پس گرفتن لایحه شود؟ آیا برای چنین کار بزرگی بهتر نیست عقل و نظر 290 نماینده را هم به عقل 20 عضو کابینه اضافه کنیم و بار آن را با هم به دوش کشیم؟ آیا اصلا در مشروطه مجلس برای مهار زیادهخواهی و نظارتناپذیری و پاسخگونبودن دولتها (و پادشاه) وضع نکردند؟ آیا اگر کسی مخالف این رفتار رئیس جمهور اعتراض کرد، اصولگراتر از بقیه وکیل الدولهها نیست؟ اگر قرار بود ریش و قیچی کلا دست یک نفر باشد، چرا تفکیک قوا؟ اصلا چرا قانون؟ آیا ما در حال برگشت به عقب نیستیم؟...
نوشته شده توسط دکتر سید احسان خاندوزی در سه شنبه 88/8/12 و ساعت 3:17 عصر | نظرات دیگران()
